نقش دولت الکترونیک در تسهیل به کارگیری مدیریت دولتی نوین در جمهوری اسلامی ایران و ارائه یک الگوی مناسب

هدف مقاله حاضر، شناسایی نقش دولت الکترونیک در تسهیل به کارگیری مدیریت دولتی نوین در جمهوری اسلامی ایران براساس مدل چهار بعدی شامل: کارآمدی دولت، کوچک سازی دولت، مشارکت شهروندان در تصمیم گیری ها و پاسخگوتر شدن سازمان های دولتی در برابر شهروندان به منظور پاسخگویی به مسئله نامشخص بودن نقش دولت الکترونیک در تسهیل به کارگیری مدیریت دولتی نوین در جمهوری اسلامی ایران به صورت خاص بوده است. بر این اساس، از میان خبرگان آشنا با مفاهیم مدیریت دولتی نوین و خبرگان و اساتید علم مدیریت و 47 نفر از خبرگان دولت الکترونیک مستقر در وزارتخانه به عنوان جامعه تحقیق انتخاب شدند. با توجه به ویژگی ها و شکل آماری، از روش سرشماری استفاده شده است و داده های مورد نیاز با استفاده از ابزار پرسشنامه و نیز اسناد و مدارک جمع آوری شده اند. آزمون های آماری مورد استفاده، آزمون های دو جمله ای و نیز رگرسیونم خطی متعامل در قالب مدل های معادلات ساختاری (SEM) با استفاده از نرم افزارهای SPSSwin و Lisrel بوده است. نتایج تحقیق نشان داده است که پیاده سازی و استقرار دولت الکترونیک منجر به کارآمدی دولت، کوچک سازی دولت، مشارکت شهروندان در تصمیم گیری ها و پاسخگوتر شدن سازمان ها در برابر شهروندان نشده است. همچنین آزمون های مدل معادلات ساختاری نتایج تحقیق نیز نشان داده است که از میان متغیرهای مذکور، متغیر کوچک سازی دولت با ضریب 91/0 بیشترین و مؤثرترین متغیر بوده است و متغیر مشارکت شهروندان در تصمیم گیری ها با ضریب 82/0 کم ترین تأثیر را در میان متغیرها داشته اند. در پایان تحقیق، ضمن بیان نتایج و یافته های تفضیلی، موارد مذکور جمع بندی شده، در قالب بحث و مقایسه، نتیجه گیری و پیشنهادات کاربردی مدیریتی و نیز جهت پیگیری تحقیقات مشابه در آینده ارائه شده است.